Granie w poważne gry (serious games) zwiększa wrodzoną motywację uczniów. Może więc ułatwiać naukę. Takie gry motywują uczniów poprzez stawianie wyzwań, przekazywanie kontroli oraz stymulację naturalnej ciekawości i wyobraźni graczy. Wyzwania i ciekawość wzmagane przez element niepewności
w grze, potęgują ochotę do kontynuowania działania (nauki). Podczas gry uczniowie wchodzą w rolę swojej postaci, co również ma znaczenie w kontekście funkcjonowania w społeczeństwie. Dodatkowo, poczucie kontroli wynikające z wolności sprawia, że gracz staje się mistrzem gry, co prowadzi go stopniowo do osiągnięcia wyznaczonego celu. Ogólnie, gry zmniejszają niepokój związany z procesem nauczania
i umożliwiają uczniom naukę w taki sposób, że nawet o tym nie wiedzą.

Generalnie, gry zmniejszają obawy związane z nauką i pozwalają uczniom w łatwy sposób przyswajać wiedzę. Wykorzystanie nagradzania w ujęciu behawioralnym stanowi wartościowe narzędzie w poważnych grach, a współzawodnictwo między uczniami daje czasem lepsze efekty w kontekście motywacji.

Poważne gry dają także możliwość doświadczenia wolności w określonych sytuacjach bez konieczności martwienia się o potencjalne konsekwencje.

Tego typu gry zwykle oferują różne poziomy trudności, dzięki czemu każdy uczeń może pracować we własnym tempie i jednocześnie czerpać maksymalnie dużo korzyści. Dzięki takiemu podejściu, słabsi uczniowie mogą zaczynać od łatwiejszych poziomów, podczas gdy lepsi uczniowie mogą szybciej przejść przez pierwsze etapy, aż dojdą do tych bardziej zaawanowanych i wymagających od nich większego skupienia.

Kompetencje

Grając w “poważne gry” możemy nabyć wiele kompetencji. Wśród najważniejszych wskazywane są:

• rozwiązywanie problemów: uczniowie spotykają nieznane dotąd sytuacje i muszą wykorzystać wcześniej zdobytą wiedzę do rozwiązania danego problemu;
• myślenie strategiczne;
• rozpoznawanie powiązań pomiędzy dwoma lub kilkoma zagadnieniami;
• świadomość problemów środowiska (przyczyny i skutki działań człowieka w kontekście całej planety).